Այս ծրագիրներն ալ յաջողութեամբ պսակուեցան, շնորհիւ Գալուստ Կիւլպէնկեան Հիմնարկութեան Արեւմտահայերէնի Զարգացմամ Բաժանմունքի աջակցութեան։ Տնօրէնութիւն

Գ․, Ե․ եւ Զ․ դասարաններուն աշակերտները, տարբեր ամիսներու ընթացքին եւ իւրաքանչիւրը առանձին, այցելեցին «Միքրո վունօ» («Փոքրիկ բլուր») ագարակը, ուր ուղեկից Անուշ ԲիլաՖեանին «Ձմեռող թռչուններ»-ու ծրագիրին հետեւեցան։ Նախ, շրջանակ մը կազմելով, երեխաները խօսեցան թռչուններու մասին։ Յատկապէս, արտայայտեցին իրենց ընդհանուր գիտելիքները թռչուններու մասին․ անոնց արտաքին տեսքին, ուտելիքին, ապրելու նախընտրելի վայրերու մասին եայլն։ Այս զրոյցէն ետք, արագ մը իւրացուցին՝ «Պարտէզին մէջ ծառ մը կայ․․․» երգը։ Երբ սկսան երգը երգել, ուղեկիցին քաջալերութեամբ անոնցմէ ամէն մէկը եւ փոխն ի փոխ շրջանակէն դուրս ելլելով, պէտք էր երթար քովի ձթենիին շիւղերէն լաթակալով կախուած թղթէ թռչուն մը ընտրէր եւ անորմով վերադառնար իր տեղը։ Թռչունին անունը գրուած էր իր պատկերին ետեւը։ Պատկերը կ՛անցնէին ձեռքէ-ձէռք եւ անոր շուրջ մի քանի տեղեկութիւններ, նկատողութիւններ կամ ալ հարցումներ արտայայտելէ ետք, թուղթէ թռչունը կը տեղադրէին շրջանակին կեդրոնը եւ այսպէս կը շարունակէին մինչեւ որ բոլորն ալ մասնակցին։ Այսպէս երեխաները գտան եւ բերին բոլոր թռչունները շրջանակին կեդրոնը։ Վերջաւորութեան խօսեցան թռչուններու խումբերու, երամներու մասին եւ թէ ինչպէս կը թռչին երկնքին մէջ որպէս խումբ։ Աւելի ետք, ոտքի ելան շրջանակին մէջ մնալով։ Այս անգամ, երամի դերը կրելով, երեխաները կը փորձէին համբերութեամբ հետեւիլ եւ միեւնոյն ժամանակ ընդօրինակել եւ կապկել, անոնցմէ մէկուն շարժումները կամ ձեւերը, որ կ՛ ընտրէին որպէս առաջնորդ, եւ արագ մը կը փոխուէր եւ անոր տեղը կու գար նոր շարժում կամ ձեւ ուրիշ մէկէ։ Այս ձեւով, անոնք փորձեցին միաժամանակ նոյն շարժումները ընել եւ կեդրոնանալ մէկը միւսին։ Յաջորդեց երամաններու կառուցումը։ Երեխաները նստեցան փայտէ սեղանի մը շուրջ եւ սկսան երամաններ շինելու գործը։ Նախ իւրաքանչիւրը, ուշադրութեամբ դանակով մէջտեղէն կտրեց նարինջ մը, ճզմելով նարինջին կէսը, ունեցաւ նարինջէ պարապ աման մը։ Յետոյ, սուր քիթով բարակ փայտիկով, խաչաձեւ ծակեցին ամանները։ Այսպէս չորս հատ ծակ բացուեցան դէմ-դիմաց։ Ամէն մէկ ծակէն անցուցին թել մը եւ հանգոյցով ամրացուցին զայն։ Չորս թելերու ծայրերը իրարու կապեցին։ Վերջը ամանին մէջ դգալիկներով կուտ լեցուցին։ Այսպէս պատրաստեցին երամաններ, որոնք ծառերէն կապեցին։ Անշուշտ աւելցող նարինջները եւ հիւթը կերան եւ անու՜շ անո՜ւշ խմեցին։ Պտոյտը աւարտուեցաւ երեխաներու խաղով բնութեան մէջ, այնտեղ ստեղծուած խաղավայրէն ներս, խնդուկներով եւ ուրախ զուարթ մթնոլորտով։

Οι μαθητές των Γ, Ε και Στ τάξεων επισκέφτηκαν τη φάρμα «Μικρό βουνό» και παρακολούθησαν το εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Τα μεταναστευτικά πτηνά», που διοργανώνει η Ανούς Πιλαφιάν. Αρχικά, δημιούργησαν έναν κύκλο και συζήτησαν για τα πτηνά. Ειδικότερα, εξέφρασαν κάποιες γενικές γνώσεις για αυτά: για την εξωτερική τους εικόνα, την τροφή τους, τα μέρη που προτιμούν να ζουν κτλ. Μετά από αυτή την συζήτηση, αφομοίωσαν γρήγορα και τραγούδησαν το τραγούδι «Μπαρντεζιν μετς τζαρ με γκα…» Όταν άρχισαν να τραγουδούν το τραγούδι και ύστερα από προτροπή της εμψυχώτριας, ένας ένας άρχισε να  βγαίνει  από τον κύκλο, να πηγαίνει στην ελιά, που βρισκόταν ακριβώς δίπλα τους, να παίρνει ένα χάρτινο πτηνό που κρεμόταν με μανταλάκι από τα κλαράκια του δέντρου και να επιστρέφει στη θέση του. Το όνομα του πτηνού ήταν γραμμένο πίσω από την εικόνα του. Οι εικόνες περνούσαν χέρι με χέρι, ώστε να τις δουν όλοι και να εκφράσουν όποιες απορίες, παρατηρήσεις ή σχετικές πληροφορίες. Ύστερα, τις τοποθετούσαν στο κέντρο του κύκλου. Έτσι, όλα  τα παιδιά βρήκαν  και έφεραν όλες τις εικόνες των πτηνών στο κέντρο του κύκλου. Στο τέλος, συζήτησαν για το σμήνος και το πώς πετούν στον ουρανό ως ομάδα. Αργότερα, σηκώθηκαν όρθιοι παραμένοντας μέσα στον κύκλο. Αυτή τη φορά, έχοντας τον ρόλο του σμήνους, τα παιδιά παρακολουθώντας τις κινήσεις ενός φίλου τους κάθε φορά, που επέλεγαν ως οδηγό του σμήνους, προσπαθούσαν να τον  μιμηθούν και να αντιγράψουν τις κινήσεις του. Έτσι, προσπαθούσαν να επικεντρωθούν ο ένας στις κινήσεις του άλλου και να συγχρονιστούν. Ακολούθησε η κατασκευή των ταϊστρών. Τα παιδιά κάθισαν γύρω από ένα μεγάλο, ξύλινο τραπέζι και ξεκίνησαν τις εργασίες. Αρχικά, ο καθένας ξεχωριστά έκοψε προσεκτικά με μαχαίρι ένα πορτοκάλι στη μέση και πήρε το ένα από τα δύο κομμάτια και το έστυψε στον στίφτη. Έτσι, απέκτησε ένα άδειο δοχείο από φλούδα πορτοκαλιού. Μετά, μ’ ένα μυτερό ξυλαράκι άνοιξε σταυρωτά τέσσερις τρύπες. Με αυτόν τον τρόπο άνοιξαν τέσσερις τρύπες αντικριστές. Από κάθε τρύπα περάστηκαν κλωστές, τις οποίες σταθεροποίησαν στη φλούδα με κόμπο. Ένωσαν μεταξύ τους τις τέσσερις άκρες των κλωστών μ’ έναν μεγαλύτερο κόμπο και γέμισαν το δοχείο με σπόρους. Έτσι, κατασκεύασαν τις ταΐστρες των πουλιών, τις οποίες κρέμασαν από τα κλαράκια των δέντρων. Φυσικά, ο,τι περίσσεψε από τα πορτοκάλια και τον χυμό τους τα καταναλώσαμε  με πολλή ευχαρίστηση! Η εξόρμησή μας ολοκληρώθηκε με το ανέμελο παιχνίδι των παιδιών στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο, μέσα στη φύση, με γέλια και απέραντη χαρά.